Donderdagavond zijn we voor het eerst gaan slapen in ons nieuwe huis. Dat moest natuurlijk wel even gevierd worden met de jongens die het gebouwd hebben. Ten eerste als introductie van vaste bewoners op hun bouwsite (in de ijdele hoop dat ze dan niet 's morgens om half zeven met hun slijpschijfjes gaan zitten spelen) maar natuurlijk ook en nog veel belangrijker: ze hebben de onmogelijke deadline gehaald die we hadden gesteld door onmenselijke werkweken te draaien. Van 's morgens 8 tot 's avonds 10, 7 dagen per week en dat drie maanden lang - ga er maar aan staan. Vanaf vandaag kan het weer in een normaler tempo, voor de volgende deadline liggen ze voor op schema.
Hier is het hele spul bij elkaar, wij staan er ergens tussen / achter. Om 5 uur zou het allemaal beginnen, maar er was niemand - ze stonden voor op straat te wachten. Malu (verlegen), we moesten ze gaan halen. Gezellig met z'n allen op de traptreden van het huis zittend, wachtten ze op het startschot.
En toen dat kwam, ging de hele meute als vrome moslims zwaar aan het bier. Veel bier. Of cola met bier. Sprite met bier. En nasi campur, want de catering was prima. En muziek, kei-en keihard werden de laatste hits van Ike Nurjanah en weet ik wie nog meer de avond ingeslingerd. Kortom: heel gezellig - en zo rond een uur of acht was iedereen vertrokken. De één na de ander, soms in groepjes: opstaan, kleren afkloppen en wegwandelen. Hier nog wat foto's:
Daarna rust, slechts verstoord door af en toe een gil uit de teevee van de nachtwaker die een griezelfilm zat te bekijken.
1 opmerking:
Ziet er gezellig uit!!!!!
Greetsss Jolanda en Aaron xxx
Een reactie posten