D-Day

31 mei – en inderdaad is het huis nog niet klaar. Maar:

Vanmorgen zijn we nog eens wezen kijken, met het idee: zondag, lekker rustig, dan kunnen we Hasron op ons gemakje rondleiden.

Mooi niet dus: op de bouw was alles in vol bedrijf, iedereen was er.... na wekenlang 6 keer 14 uur (84 uur, inderdaad) werken is deze week de 100 uur bereikt.. Ze doen er echt alles aan.

Hoe het gaat? Even een korte toelichting bij de foto’s.

Bij het plaatsen van de wastafels is er een probleem ontdekt. De kranen zijn in de muur gemonteerd en als de waskommen in de wastafel zijn geplaatst op een plek waar je erbij kunt, stroomt het water er niet in maar er achter - de afstand is te groot. Dat wordt nu opgelost: de muur wordt tot een hoogte van 25 centimeter boven de wastafel 20 centimeter naar worden gebracht, zodat het water in de kommen stroomt en we er toch goed bij kunnen. Bijkomend effect: we hebben zometeen een planchet over de volle breedte van de wastafel, dus eigenlijk is het nog een voordeel ook!

De trap (met voetenbadje als eerste tree) van het zwembad is klaar, net als vrijwel de gehele bovenrand. Nu is het voorstel om de overgang wand-bodem niet in een scherpe hoek te laten verlopen zoals nu, maar er een schuine rand in te leggen omdat dat makkelijker is met schoonmaken. Ook willen we de rand naar de vijver bovenaan met kiezels afwerken. De tegels liggen er allemaal in (nog enkele niet in de overgang naar het diepe gedeelte omdat dat deel nog onder regenwater ligt) en het voegwerk is ver onderweg. Dan de overflow afmaken, de lampen er in en vollopen maar – denk ik.

Het terras is klaar, maar de afstap naar de tuin nog niet - daar is men nu aan begonnen. De ene tree die er komt krijgt kiezels als bovenkant, omdat je anders uitglijdt als het nat is tijdens het regenseizoen (hadden we gezien bij Bert en Anneke, slim idee) en aan de kant van de garage komt een rolstoel-oprit.


Het verlichtingsplan van Inge, onze Vlaamse buurvrouw, is ingevoerd – waarbij Magnab, onze installateur, heeft voorgesteld om de richtspots naar de achterwand niet in 2 x 3, maar in 3 x 2 uit te voeren en dat hebben we gedaan. Dat wordt straks mooi, het uitlichten van objecten op die achterwand...


De dakpannen op het eerste appartement worden nu gelegd; dat gaat inderdaad allemaal veel sneller dan het eerste en uiterst moeilijke gedeelte.






Het aangooien van de voorkant van het huis is ook bijna gebeurd – nu nog nat en dus donker, kleurt het straks lichter op en dat is in combinatie met het dak erg mooi. Zeker als die rij koningspalmen voor de deur staat..... maar dat is iets voor later.




En tenslotte zijn de voorbereidende werkzaamheden voor de poort begonnen. Dat betekent, dat we binnenkort bomen in de tuin (in ieder geval zee-amandel voor de schaduw en frangipani voor de bloemen) moeten laten plaatsen want die kunnen straks niet meer door de poort.

De Drie Dolle Dwaze Dagen

Daar zijn we nu bij aangekomen: 29, 30 en 31 mei zijn er nog en dan valt de eerste deadline.

Maar laten we eerlijk zijn (bij wijze van hoge uitzondering dan toch): de kans dat we een bewoonbaar huis krijgen opgeleverd per 1 juni achten we vergelijkbaar met de kans dat Jan Garbarek volgende week in Ouagadougou een concert geeft met Gordon en Amy Winehouse. Oneindig klein, dus.

Daar hadden we gelukkig rekening mee gehouden en de positieve kant is, dat we toch aardig dicht bij het gewenste tussenresultaat beginnen te komen. Maar wat moet er dan nog?

Om te beginnen: al het sanitair en alle kranen moeten nog worden geplaatst. De deurknoppen ook. Vrijwel alle ventilatoren. De airconditioning-units. De schuifpuien (we wachten al drie weken op de rails). De pompen en de reinigingsinstallatie van het zwembad. De buitendouche. De keuken-apparatuur. De werkbladen in studio en slaapkamers van de kinderen.

Deels klaar: de plafonds (95%). De vloeren en plinten (90%). Het schilderwerk (50%). Het zwembad (80%). De muziekkamer-isolatie (80%). De douche-muren (35%). Het schilderwerk aan muren en plafonds (30%). De lampen (50%).

Geschatte doorlooptijd (door mij, dus 100% betrouwbaar :-P): nog twee weken na deze week. 15 juni is het voor elkaar, zodat we nog twee weken extra speling hebben voor we uit ons huidige huis worden getrapt. Zonder concessies aan kwaliteit.

Dan de plus-kant: de keukenvloer ligt er nu grotendeels in en met de kleur van die tegels en het bijbehorende voegwerk zijn we buitengewoon in onze nopjes: het wordt fantastisch mooi. Nog een dag of drie en het is daar klaar, zodat de keukenkast (die elders wordt gemaakt en ook al bijna af is) naar binnen kan.


Ook over de kleur van het schilderwerk zijn we erg tevreden: het is precies wat we bedoeld hadden en omdat muren en plafonds in dezelfde tint komen, ontstaat er een heel rustig beeld. Ook al staat er nu nog niets, het gevoel van “gezellig” is er al. Ook de combinatie van die kleur met dak en vloer is helemaal okee - vinden wij dan.


En een detail dat zowel voor ons als voor de gehele banjar van groot belang is: de geluidsisolatie van de muziekkamer dreigt te werken. Nu al is bijvoorbeeld de galm in die ruimte helemaal verdwenen, het geluid is daar "droog". De proef op de som kunnen we natuurlijk pas nemen zodra Elise daar met haar drumstel, broer en diens electrische gitaar poëtische nummers van bands als Slaughterhouse Frenzy of hoe die meuk ook mag heten gaat repeteren; desalniettemin hebben wij goede hoop!



Tenslotte: aan de voorkant gaan dingen erg snel. Zowel het dak links als de ruwbouw rechts. De geplande einddatum van medio oktober, als het goed gaat medio september, is vandaag een maand ingekort: nog zes weken na 1 juli en dan is volgens plan alles klaar.

Dat zou betekenen dat er een werkelijk enorm huis (want dat is het toch wel) in 8 maanden is neergezet (en dan rekenen we het bomen rooien niet mee, anders is dat 9 maanden). Als dat gaat lukken.......

The Final Countdown

Nou ja: Final.... Hoewel het flink opschiet zien we niet dat het huis binnen een week klaar is. Maar een maand gaat het zeker niet duren!

Eens kijken: met het tweede gastenverblijf is een begin gemaakt. De muren en kolommen komen omhoog, we kunnen nu zien hoe de afmetingen gaan worden en dat valt niet tegen.





Bij het eerste verblijf gaat nu het dak er op. Dat wil zeggen: het frame wordt gebouwd. Omdat dit minder groot is dan het hoofdgebouw (en vooral: minder complex!) gaat het een stuk sneller. We hebben overigens de verantwoordelijke man voor de daken gesproken en zoiets als dit heeft-ie nog nooit gezien, laat staan gemaakt. Het zou dus een mooi showcase kunnen worden voor zijn bedrijf.

In de muziekkamer is nu het plafond geïsoleerd en is men begonnen aan de isolatie van de muren: er worden metalen frames tegen de muur geschroefd en daarop komen platen steenwol. Die moeten dan nog worden afgestuct en geschilderd. Ik zie dat niet in een week gebeuren maar dat geldt wel voor meer dingen. En aan de andere kant: Soms gaan zaken ongelooflijk snel.

Zoals bijvoorbeeld het plafond op het terras. Op de foto zie je het resultaat van een paar dagen werk; nu nog een paar dagen voor de delen die op maat gezaagd moeten worden, dan schilderen en.....klaar! Behalve dan de spots en vetilatoren die nog moeten worden gemonteerd, natuurlijk.



De eerste van die ventilatoren hangt nu trouwens al, bij ons in de slaapkamer. Hiervan komen er dus vrij veel, 27 in totaal – alleen op het terras al 12......






In de badkamers is de afwerking begonnen. Op deze foto zie je een stukje plint in onze eigen badkamer, van kiezels en in de golvende vorm (Dolfs handelsmerk) die overal in de badkamers terugkomt. Daarnaast is de badkamer van Robrecht nu “back on track”, d.w.z. de deur is verplaatst en de kiezels zitten in de juiste kleur op de muren en de vloer. In de badkames van de kinderen moet nu de plakploeg nog komen: de dames die met vijven tegelijk in de douche zitten om glasmozaiek te gaan plakken. En dan het sanitair natuurlijk.

Het zwembad: daar zitten de wandtegels er allemaal op. Op deze foto zie je ook waar de overflow gaat komen: rechts, waar de tegels om en om boven de rand uitsteken. Daar waar ze verdwijnen onder de rand komt geen overflow maar een vijver. Afgelopen week zijn de mannen van het reinigingssysteem geweest: we willen geen chloor in het water en ook geen zout als vervanger, maar een koper-zilver anode systeem, waardoor het water absoluut bacterie-vrij wordt maar vissen (bijvoorbeeld) prima overleven in het water. Als er dan eens eentje vanuit de vijver de verkeerde afslag neemt gaat-ie tenminste niet dood. Ze (de mannen, niet de vissen) hebben meteen monsters van ons grondwater genomen om te testen wat er in zit.

O ja, terug naar de tegels: de vloer wordt nu gelegd zoals je ziet. En dat gaat vlotter dan de wanden, maar het is een hele lap. Binnen een week zie ik niet dat etc. etc.

Maar: dat hoeft gelukkig ook niet want we hebben meer tijd. En nog eens o ja: op die ene foto waar je het zwembad ziet en daarachter het huis – daarop kun je ook zien dat de grondverf al is aangebracht. Een soort plamuur, die vervolgens wordt geschuurd zodat de muren echt spiegelglad zijn alvorens ze worden geschilderd. En dan zullen we zien of we de juiste kleur hebben gekozen.....

We zijn bij!

Dat wil zeggen: met de fotoos. Deze zijn van gisteren dus je bent nu weer up to date met de werkelijke stand van zaken.

Om te beginnen het dak: dat ligt er nu praktisch geheel op, dus ook het deel dat over de dakgoot heen steekt. Het uiteindelijke resultaat zie je hier. IJs en weder dienende beginnen de jongens volgende week aan het dak van het eerste gasten-appartement; van het tweede gaan vanaf maandag de kolommen en de muren omhoog. Volgens planning dan toch.


Qua vloer gaat het nu lekker vooruit; in alle slaapkamers, de studio, fitness, kasten- en muziekkamer liggen de vloeren, gevoegd en wel. De plinten komen nog. Op dit moment wordt het terras betegeld en daarna volgt de keuken.
Die vooruitgang geldt trouwens ook voor de plafonds, die hangen binnen overal behalve op de kamer van Elise – want daar wordt het dak extra geïsoleerd omdat het anders veel te warm wordt op haar vide. En de muren van de muziekkamer krijgen ook een extra isolerende bekleding.....

Met de badkamer van Robrecht wil het maar niet echt vlotten. Ging het eerst mis met de steentjes, nu blijkt de deur op de verkeerde plaats te staan: wel netjes volgens tekening, maar zo kan er geen toilet meer in. Die deur wordt nu dus naar links verschoven en dan kan de tegelzetter met dat stuk voor de derde keer aan de slag.







Sommige bouwwerken gaan trouwens wel heel snel: hier zie je de Pos Kamling (en niet Kamleng zoals op dat bord staat, maar dat had je zelf natuurlijk al lang gezien), het onderkomen van de bewaking – want nu er interessante zaken als sanitair op de bouwplaats verschijnen kan een extra oogje in het zeil ’s avonds geen kwaad. Dat zeil is nu opgerold, het is tenslotte overdag.


En tenslotte het zwembad: dat tegels plakken gaat niet heel snel maar wel gestaag en uiterst nauwkeurig door.
Nog twee weken....de mannen werken al enige tijd twee shifts, van 0800 tot 2200 uur, 6 dagen per week. Zondag werken er nog enkelen verder ook. Ze zeggen nog steeds dat ze het gaan halen – in ieder geval hoeft er in het woongedeelte niet zo heel veel meer te gebeuren: schilderen, plinten plakken en afmonteren van de electrische installatie (airco’s en ventilatoren). Plus dan de badkamer van Robrecht, het plafond van het terras en van Elise en de isolatie van de muziekkamer. En in de keuken moet ook de vloer nog worden gelegd, trouwens. Maar toch: ik ga er bijna in geloven.....

De Voordeur

Dit is 'm. Gefotografeerd aan de buitenkant en aan de binnenkant.

Dit wordt dus de toegang tot ons huis.

Subtiel. Bescheiden. Understated.

Okee: misschien een tikje te strak, te functioneel.

Wij vinden 'm mooi.

Elise heeft al uren de slappe lach.

Hè? Hoe kan dat nou?

Het volgende stukje in de inhaalrace qua verslaglegging: de fotoos zijn van 9 mei dus we lopen langzaam in.

Waarom deze titel boven het stukje? Nou, tot onze stomme verbazing was de bekisting van het zwembad een dag na het storten al verwijderd – wij hadden gedacht dat dat twee weken zou duren (meenden we begrepen te hebben van Oka) maar de woorden van Sukur, waarvan wij aannamen dat het een grap was, bleken uit te komen: het beton was na 24 uur hard. Op de foto kun je ook zien dat de vijver om het zwembad al is voorzien van een isolatielaag tegen doorlekken.


Wat je op de foto hiernaast ook ziet, is dat er nu een laag cement op de zwembadwand is aangebracht (“aangegooid”) om voldoende hechting te krijgen voor de wandtegels. Die zijn groen; lichtgroen als ze droog zijn maar (echt waar): ze worden nat en dan zijn ze donkerder.



Verder groeit het betegelde vloeroppervlak razendsnel; hier zie je de vloer van Robrechts kamer. Die moet nog worden gevoegd, maar een idee hoe het wordt is er al. We gaan geen dingen doen met sierranden in de vloer, we houden het overal strak: daarmee blijft het rustig en komen de dingen die we gaan neerzetten en ophangen beter tot hun recht. Denken we. Hopen we.


Daarnaast zijn de wanden van het rechter-appartement nu omhoog, zodat daar de stucadoors ook aan de slag kunnen. Elise staat hier in de woonkamer, met achter haar het uitzicht op het zwembad en de tuin. Hier moet dus nog wel wat gebeuren, maar de oplevering is ook later gepland dan 1 juni. Net zoals van het appartement aan de andere kant, waar nog niet aan begonnen mag worden totdat er toestemming voor is - want in verband met de garage gaan we daar een meter dichter naar de straat dan officieel mag.

Wat wel klaar moet zijn is de machinekamer van het zwembad: die komt ondergronds, samen met de balanstank van de overflow. De heren van de ondergrondse staan hier bij het metselwerk; ook daartegen komt een wand van gewapend beton.
Er resten nog drie weken tot de deadline....

Het storten van het zwembad

Nadat de wapening is aangebracht en de bekisting met een kunstwerk van bamboe er ook staat, moet in één keer het beton van de wanden van het zwembad worden gestort. Dat mag niet worden onderbroken omdat nieuw beton niet voldoende hecht aan al hard geworden beton.

Om ervoor te zorgen dat het tempo in deze warmte voldoende hoog is, is er een extra betonmolen aangekomen en zijn er tientallen mannen in hoog tempo bezig om 440 zakken cement, hopen zand en grond te verwerken tot een zwembadwand.

Niet iedereen houdt zich met die zwembadwand bezig: ook het dak vraagt aandacht. Op de foto zie je dat het huis nu helemaal overdekt is (mooi hè?). Het dak is klaar op de onderkant na. Dat heeft een oorzaak: de rand die je nu ziet eindigt bij de dakgoot; het water dat hier af loopt, wordt via de in de kolommen verborgen regenpijpen afgevoerd. De laatste meter van het dak begint bovenaan iets hoger, zodat het water daar onderdoor de goot kan instromen; het water dat van de laatste meter af komt, stroomt direct de tuin in.

En: nu het huis waterdicht is, zijn ze begonnen met de vloeren. Omdat we een zo smal mogelijke voeg willen, worden de tegels eerst in water geweekt en vervolgens geslepen: de altijd wat ruwe rand wordt met een slijptol glad gemaakt. Scheelt minstens een millimeter...



Ook de electrische installatie schiet lekker op; de wandcontactdozen zijn al gemonteerd op veel plaatsen.








Helaas gaat niet alles zo voorspoedig: ons idee om de badkamer van Robrecht wat minder somber te maken heeft nou niet bepaald het gewenste effect gehad. Na er een nachtje over geslapen te hebben heeft Stef het moeilijke bericht aan de tegelzetter die er zo zijn best op heeft gedaan overgebracht: eraf. Alles wit, net zoals bij ons.

Wie pannen zegt

zegt keuken. In ieder geval: Steffie wel. En 30 april was ook in dat opzicht een belangrijke dag, want de aanrechtbladen zijn bezorgd. In tweede instantie, want de eerste waren te smal (3 cm) en dus zijn er nieuwe gemaakt. Deze keer wel goed en op de foto zie je dan ook Steffie's aanrecht. Er is er nog eentje aan de achterkant van de keuken (niet zichtbaar) die wat lager is: de ideale werkhoogte voor de pembantu (Nyoman dus) voor het snijden van groenten, afwassen etc. kortom: de zaken waar Steffie Ramsay the f.... geen f...-ing tijd voor heeft.


Verder is de kleine vijver nu af en kan er water in. En hangt het plafond in de muziekruimte, als eerste. Daar moet nu nog een tegelvloer in, schilderen, lampjes monteren en dan is die als eerste klaar.











Meer werk is er nog aan de studio en onze slaapkamer. Daar zijn ze nu bezig met het metselen van de boekenkast tussen deze twee ruimtes. Een boekenkast die 4 ruiten krijgt: twee tot aan de grond (zodat we vanuit bed de tuin in kunnen kijken) en twee iets kleinere, om het ruimtelijk effect te behouden. Het zou anders zo klein kunnen lijken?

Jaa! Dakpannen!

Het is 30 april en.....het is gestart! Ze zijn begonnen met het leggen van de dakpannen!! Het huis wordt nu dus eindelijk waterdicht. Dat heeft een aantal belangrijke voordelen:

Pas als het dak er op ligt, kunnen de plafonds worden gehangen, de vloeren gelegd en de muren geschilderd. Kortom: dan kan de afbouw gaan beginnen.

EN: de tenten waar de mannen en hun families nu slapen kunnen worden afgebroken. In de ruimtes van ons huis die al overdekt zijn, wonen nu namelijk al mensen. In de kastenkamer wonen er bijvoorbeeld 4, eentje in de schoenenkast van Steffie, twee in de badkamer en de muziekkamer biedt nu huisvesting aan een hele groep – maar de meesten leven nog in een plastic tent in de tuin en die moet daar weg, omdat de pompen van het zwembad in een ruimte ondergronds komen en op die plek staat nu dus nog die tent.

Koken doen ze buiten, hopen we.

In het zwembad wordt nu de wapening aangebracht. Een dubbele, en aan de buitenkant van het bad zie je ook wapening – die ondiepe geul wordt de vijver. Weer zo’n waanzinnig idee van Dolf: zo camoufleer je je zwembad als vijver met planten en is-ie ook niet zo dominant en storend aanwezig. Daarom worden de tegels in het bad ook groen....gaaf toch? We zijn heel benieuwd naar het effect....

De ruwbouw van het eerste gasten-deel begint nu ook op te schieten (aan de tweede kunnen ze nog niet echt beginnen in verband met de bouwvergunning – de uitleg daarvan komt nog een keer) en na het succes van de kiezels in onze badkamer zijn nu de badkamers van de kinderen aan de beurt. Elise krijgt er eentje in oranje tinten (al lijkt het op de foto meer rose) en Robjuna grijs – beiden met glasmozaiek in de douche. De badkamer van Elise wordt mooi, die van Robrecht lijkt wat somber te worden – daar gaan we een list op verzinnen.








Al met al: de vaart zit er goed in. Dat was al zo, maar het stuccen van de muren was zo'n enorm werk - er gebeurde veel, maar je zag het amper. Dat is nu wel even anders!

26 april....

Dat was even een verrassing. Twee dagen ervoor werd er nog druk gegraven aan het zwembad – en op de 26e lag de gemetselde bak er al helemaal in!

Die bak is natuurlijk nog niet alles: de volgende stap is het aanbrengen van de wapening van betonijzer en de bekisting (voor zij die dat misschien niet weten: de houten "binnenwand" die later wordt verwijderd) en die wordt vervolgens gevuld met beton (dus: dat beton komt tussen de bakstenen en de bekisting). Dan nog twee weken uit laten harden van het beton, bekisting verwijderen en daarna worden de tegels geplakt. En de 9 (Negen. Ja. Zeker. Vinden wij ook. Maar wat doe je er aan?) onderwaterlampen worden aangesloten. Weer een tijdje wachten, dan water erin......en dan maar hopen dat het niet gaat lekken.

Verder lijkt er niet veel gebeurd te zijn – hoewel: op de laatste foto is te zien dat er stapeltjes dakpannen op de constructie beginnen te verschijnen. Zou het dak dan toch......?

We blijven hopen....