maandag 13 juli 2009

In deze late fase van de bouw is er niet zo heel veel meer te zien waarvan we denken: “Goh, wat een verschil!” Maar dat kan natuurlijk ook liggen aan het feit dat we het nu van dag tot dag kunnen volgen en we daarom al aan veranderde dingen gewend raken.

Toch maar eens kijken.....

Ten eerste is de schutting die onze privacy een beetje moest beschermen weg. De poort staat overeind en is ingemetseld, dus vanaf de straat kun je niet meer direct op het terras kijken – en de jongens op de bouw zijn bijna familie geworden dus waarom zouden we voor hun een schutting zetten? Vandaar dat je nu ongeveer kunt zien wat uiteindelijk het uizicht van het terras zal worden – maar dat met beplanting uiteraard want een uitzicht op de Berlijnse Muur is nou ook weer niet helemaal wat we voor ogen hadden.



Een blikvanger (van binnen en buiten) wordt natuurlijk De Poort. Daar is nu een deel van de afwerking van klaar, met witte zandsteen is de binnenkant nu bekleed. Datzelfde materiaal, maar dan anthraciet-kleurig, gebruiken we voor Het Muurtje waarin de reliëfs van de Mahabharata en de Ramayana zijn verwerkt.

Veel werk en tijd gaat er zitten in de afwerking van de pergola; daarvan gaan we overigens meteen een deel slopen (klein stukje maar, het boogdeel voor De Poort) omdat het de harmonie verstoort. Maar de overige 90% wordt nu geschuurd en geschilderd, waarna het hout er op kan worden aangebracht. Hout, dat overigens in lange balken is aangeleverd en die balken worden in de garage op maat gezaagd en met de hand, stuk voor stuk, voorzien van een fraaie afwerking – ik zou met een figuurzaag nog niet kunnen wat deze artiesten met een handzaag en een beitel kunnen, echt ongelooflijk. En dat dan tientallen keren achtereen, exact gelijk aan elkaar.

In die garage worden nu trouwens de enorme deuren opgehangen – ik neem aan dat we die straks moeten laten openen door tientallen slaven die onder begeleiding van een zware trom ritmisch aan kettingen trekken, terwijl mijn zweep over hun bezwete ruggen striemt....

Of misschien valt dat mee en kan Steffie het in haar eentje. Die zweep.

Ook in die garage hebben we nog even bedacht dat er een paar planken over de gehele breedte moeten komen voor valhelmen (inmiddels liggen er hier acht van die dingen) en zo. Wel zo hoog dat de motorkap van de Toyota er onderdoor kan.

Tja, en verder...in de appartementen zijn de bandkamers nagenoeg klaar en hangt nu de airconditioning, daar klinkt nu vrijwel continu het geluid van de schuurmachines – want schuren, schilderen en schoonmaken allitereert niet alleen lekker, op één of andere manier lukt het ook op dat alledrie tegelijkertijd in dezelfde ruimte te doen. Net zoals het hier heel logisch is om eerst de muren te schilderen en daarna de raamkozijnen te spuiten, uiteraard zonder die muren af te plakken. Indonesië.....

Geen opmerkingen: